خوشامد گویی به فرزند جدید در خانواده

خوشامد گویی به فرزند جدید در خانواده

به کودک نوپایتان برای وارد شدن به نقش خواهر/برادری آرامش دهید.

خوشامدگویی به فرزند جدید زمانی که یک کودک نوپا دارید می تواند مقداری دشوار باشد. همچنین می تواند مقداری با نگرانی و ترس همراه باشد. شما مدام نگران این هستید که فرزندتان چگونه می تواند با این شرایط سازگاری پیدا کند. این سازگاری بزرگی است.

با روش های درست و آزموده به علاوه ی اندکی آمادگی، این تغییر ایجاد شده قابل کنترل تر خواهد شد و شما بهتر متوجه خواهید شد که فرزندتان چه احساسی دارد.

فهمیدن اینکه شما باردارهستید و انتظار برای خبر دادن به سایر اعضای خانواده تان می تواند بسیار هیجان انگیز باشد، ولی نه برای فرزند نوپایتان، حداقل نه آنقدر زود. بازگو کردن این هیجان چند ماه زودتر، تنها برای آن ها اضطراب و نگرانی در پی خواهد داشت. کودکان زمانی که می شنوند اتفاقی در حال رخ دادن است، با خود تصور می کنند که آن اتفاق باید همان لحظه رخ دهد. صبر کردن برای آن ها بسیار دشوار است.

من پیشنهاد می کنم تا جایی که ممکن است صبر کنید و بعد در زمان مناسب با جزئیات برای کودکتان توضیح دهید. برای مثال:” زمانی که بهار بشه و گل های جدیدی در بیاد، خواهر/برادرتم به خونمون میاد” صبر کردن تا ماه آخر برای گفتن این اتفاق به فرزند، می تواند خانواده را شادتر نگه دارد.

شاید برای شما هیجان انگیز باشد که فرزند اولتان خواهر و یا برادر بزرگتر خواهد شد، ولی کودک نوپایتان حتی نمی داند این چه معنایی می تواند داشته باشد. نوپایان تنها در حال بررسی این هستند که “من” بودن چه معنایی دارد. و حالا یک نقش جدید، خواهر/ برادر بزرگتر. به جای تمرکز بر روی این موضوع به فرزند خود یادآوری کنید که او برای همیشه فرزند شما خواهد بود و با وجود کودک جدید، جایگاه خودش را از دست نخواهد داد. زمانی که کودکتان به دنیا بیاید، شما فرزند اولتان را بزرگتر از سنی که دارد می بینید. ولی آن ها از بسیاری جنبه ها هنوز کودک هستند. آن ها باید بدانند شما هنوز هم به آن ها و نیازهایشان توجه می کنید.

انتظار داشته  باشید که فرزند دیگرتان خودش را عقب بکشد. این اتفاق می تواند قبل از به دنیا آمدن کودک باشد و یا بعد آن و  یا هردو. این روش ارتباط برقرار کردن آن ها در زمان هایی است که مطمئن نیستند ماجرا از چه قرار است. آن ها چندین احساس را باهم تجربه می کنند، هیجان، امید و اضطراب. بیشتر پیش شما بودن، اشکال در روند دفع کودک، افزایش گریه و کج خلقی و اشکال در خواب در طول این دوره برای کودک بسیار رایج است. همواره به یاد داشته باشید که فرزند بزرگترتان چه حسی دارد و از دعوا تا جایی که می توانید دوری کنید. آن ها را به خود نزدیک تر کنید، زیرا به شما بیشتر نیاز پیدا می کنند. در آغوش کشیدن آن ها می تواند این راه را برای سازگاری در بین خانواده آسان تر کند.

اجازه دهید تا فرزندتان باور کند که خواهر و یا برادر جدیدش برای اوست که اینجاست. برای مثال: ” نگاه کن کوچولو، خواهرت برگشته، از مدرسه اومده” زمانی که برای فرزند جدیدتان هدیه ای می رسد، اجازه دهید تا فرزند اولتان آن ها را باز کند، اگر می خواهد با آن ها بازی کند، کتاب ها را بخواند و…

حسادت در این دوران طبیعی است. ما خانواده مان را با این فکر که فرزندانی داریم که یکدیگر را دوست دارند، گسترش می دهیم. به دنیا آمدن یک فرزند جدید می تواند در کودک بزرگتر عشق ایجاد کند ولی همزمان با آن حسادت و ترکیبی از احساسات دیگر نیز در او ایجاد می شود. سعی کنید تا احساس عصبانیت و سردرگمی که در فرزندتان ایجاد شده را بشناسید.

کودکان کمک کردن را دوست دارند. اجازه دهید تا کودکتان در انجام کارهای ساده به شما کمک کند. برای مثال به او بگویید تا پوشک را برایتان بیاورد و یا زمانی که می خواهید پوشک فرزندتان را عوض کنید، با عروسک او را سرگرم کند. این لحظات به فرزند اول شما این فرصت را می دهد تا بخشی از کار را برعهده بگیرد و احساس کند که او هم نقش مهمی دارد.

ممکن است کنترل کردن دو کودک سخت باشد. چند دقیقه کتاب خواندن برای کودکتان می تواند به فرزند شما این حس را بدهد که به شما نزدیک است. زمان تنهایی تان را برای او مشخص کنید تا یادش بماند، برای مثال بگویید :” الان فقط من و تو اینجاییم، هیچ بچه ی دیگه ای اینجا نیست.” فرزندتان پی می برد که پیش شما جایگاهی خاص دارد.

فرزند دوم به سازگاری نیاز دارد. این یک تغییر بزرگ بوده است. ممکن است دوست داشته باشید که تمام کارها را به تنهایی بر عهده بگیرید، ولی بهتر است این کار را انجام ندهید. غذا درست کردن، پرستاری از بچه ها، بردن کودکتان به پارک و یا مدرسه، خرید. کمک دیگران را بپذیرید. در آینده می توانید لطفشان را جبران کنید.

کامل بودن. مادران در رابطه با این موضوع به خودشان سخت می گیرند. ولی در حال حاضر وقت این نیست. زمانی که از کامل بودن دست بکشید، آرامش بیشتری خواهید داشت و بیشتر می توانید با فرزندان خود وقت بگذرانید. ظرف ها می تواند کثیف بماند، ساعت خواب می تواند اندکی جابه جا شود. ولی در آخر روز می توانید حس کنید که یک مادر خوب بوده اید.

Facebook
X
Pinterest
Telegram
WhatsApp
Email
Print
نوشته های مرتبط